تجمع کارگران فولاد کویر اردستان؛ حق بر کار و کرامت انسانی
کارگران سابق کارخانه فولاد کویر اردستان، پس از ماهها بلاتکلیفی و عدم پرداخت حقوق، در برابر دادگستری شهرستان تجمع کردند. بیش از ۲۲۵ نفر از آنان میگویند از فروردینماه کارخانه تعطیل شده و هیچ مرجع پاسخگویی وجود ندارد.
حق بر کار و مسئولیت دولت
کار، نه لطف حاکمیت بلکه حقی انسانی است. در اصل ۲۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران آمده است که «هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی نیست، برگزیند.» با این حال، تعطیلی ناگهانی کارخانهها و رها شدن کارگران، نقض آشکار همین حق اساسی است.
کرامت انسانی در سایه بیثباتی اقتصادی
کارگران اردستان، فقط مزدبگیران ساده نیستند؛ آنان ستونهای خانواده، جامعه و چرخهٔ تولیدند. وقتی حقوق ماهها پرداخت نمیشود، فقر و اضطراب، نخستین پیامد است و کرامت انسانی به تدریج فرسوده میشود. این وضع نهتنها اقتصادی، بلکه انسانی است.
نگاه حقوق بشری
بر پایه ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فرد حق دارد کار کند، شرایط عادلانه و رضایتبخش داشته باشد و در برابر بیکاری مورد حمایت قرار گیرد. بیپاسخ ماندن کارگران در اردستان، نشانهٔ بیتوجهی به این اصول جهانی است.
راهکار و امید
به جای سکوت، باید گفتوگویی ملی دربارهٔ حق بر کار و معیشت کارگران شکل گیرد. شفافسازی وضعیت کارخانهها، ایجاد صندوق حمایت از کارگران بیکار و الزام کارفرمایان به پاسخگویی، نخستین گامها برای بازگرداندن اعتماد و عدالت است.
