قانونی که اجرا نمیشود؛ تعهد فراموششده دولت
مروتی همچنین یادآور شد که حدود سیصدهزار نفر از افراد دارای معلولیت در صف دریافت کمکهزینه معیشتی قرار دارند و دولت حتی پرداخت مستمریها را مطابق برنامه توسعه هفتم – که بر اساس آن باید دریافتی مددجویان دستکم ۲۰ درصد حداقل دستمزد سالانه باشد – اجرا نکرده است.
صندوقی که هرگز آغاز نشد
به گفتهٔ این فعال مدنی، «صندوق فرصتهای شغلی افراد دارای معلولیت» طبق قانون باید از سال ۱۳۹۷ آغاز به کار میکرد، اما با وجود تصویب اساسنامه در شورای نگهبان، هنوز هیچ اقدام عملی صورت نگرفته است. اختلافنظر بر سر انتصاب مدیرعامل و انتصابات غیرشفاف، روند اجرای این طرح را متوقف کرده و هزاران نفر را از فرصت اشتغال محروم ساخته است.
تبعیض شغلی؛ دیواری نامرئی در برابر توانمندیها
افراد دارای معلولیت در ایران، حتی در صورت داشتن تحصیلات دانشگاهی، اغلب با موانع پنهان در مسیر اشتغال روبهرو هستند. کارفرمایان به بهانهٔ «نبود امکانات»، از استخدام آنان خودداری میکنند و دولت نیز نظارت موثری بر اجرای سهمیههای قانونی استخدام ندارد. این تبعیض، نه فقط نقض قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، بلکه ضربهای به مفهوم برابری فرصتهاست.
حقوق بشر و کرامت انسانی در برابر تبعیض ساختاری
بر اساس مادهٔ ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر انسان حق دارد آزادانه شغل خود را انتخاب کند و در شرایط برابر، از فرصت کار و دستمزد منصفانه بهرهمند شود. در حالیکه بسیاری از افراد دارای معلولیت در ایران حتی از ابتداییترین امکانات اشتغال محروماند، قانون اساسی کشور نیز در اصول ۲۸ و ۲۹ بر حق کار و تأمین اجتماعی تأکید دارد؛ اصولی که در عمل بیاعتبار شدهاند.
راهی به سوی عدالت شغلی
عدالت شغلی برای معلولان نه با ترحم، بلکه با اجرای واقعی قانون، دسترسی برابر، و حذف نگاههای تبعیضآمیز ممکن است. توانمندسازی این قشر، بازگشت به روح انسانی جامعه است. هیچ جامعهای به پیشرفت نمیرسد، مگر آنکه برای ضعیفترین افرادش عدالت برقرار کند.
#حقوق_بشر #vvmiran #MahsaAmini #مهساامینی #معلولان #تبعیض_شغلی @baschariyat
کانون دفاع از حقوق بشر
