اقتصاد ایران؛ کودک با استعداد بدسرپرست
اقتصاد ایران مثل یه کودک با استعداد و باهوشه که متأسفانه سالهاست دست پدر و مادر بیمسئولیت افتاده، هرکدوم میخوان به روش خودش بزرگش کنن، اما هیچکدوم حاضر نیستن واقعاً براش فداکاری کنن. این بچه از همون اول نشونههای نبوغ داشت، از منابع طبیعی و نیروی انسانی گرفته تا موقعیت جغرافیایی طلایی، ولی به جای اینکه توی مسیر رشد و شکوفایی قرار بگیره، همیشه قربانی تصمیمهای اشتباه، بیبرنامهگی و خودخواهی شده. توی قانون اساسی ایران، مخصوصاً توی اصل سوم و بیستونهم، تأکید شده که دولت باید رفاه، عدالت اجتماعی و رفع فقر رو برای همهی مردم تضمین کنه، اما واقعیت اینه که این بندها فقط روی کاغذن، همونجور که خیلی از مواد اعلامیهی جهانی حقوق بشر هم برای ما بیشتر شبیه رویاست تا واقعیت. این کودک با استعداد، یعنی اقتصاد ایران، بارها تلاش کرده روی پای خودش بایسته، اما هر بار یه گروه تازه از راه رسیده و به جای کمک، فقط سهم خودش رو خواسته. یه روز تصمیم میگیرن با شعار حمایت از تولید، واردات رو ببندن، روز بعد همونها خودشون واردکننده میشن! یه روز میگن باید پول ملی قوی بشه، فرداش با سیاستهای بیحساب و بیپایه، ارزشش رو نصف میکنن. مردمی که باید طبق قانون از امنیت شغلی، رفاه و فرصت برابر برخوردار باشن، امروز با چند تا کار نیمهوقت هم به زور خرج اجارهخونه و نون شب رو درمیارن. این یعنی نقض آشکار حق کرامت انسانی که در مادهی بیستوپنجم اعلامیهی جهانی حقوق بشر بهش اشاره شده. اقتصاد سالم مثل یه موجود زندهست که باید با تغذیهی درست، برنامهریزی و مراقبت رشد کنه، اما ما سالهاست داریم با بیتوجهی، دروغ و رانت، ریشههاش رو خشک میکنیم. وقتی تصمیمگیرها نه از درد مردم خبر دارن و نه از قانون تبعیت میکنن، چطور میشه انتظار داشت این کودک استعدادش شکوفا بشه؟ اگر این بچه امروز به جای مدرسه و آموزش، توی خیابون دنبال تکهنونی میگرده، مقصر خودش نیست، سرپرستهاییه که اسم خودشونو گذاشتن مدیر، وزیر، مسئول، اما مسئولیت رو فقط شعار دادن میدونن. نجات اقتصاد ایران فقط با عدد و آمار و فرمول ممکن نیست، باید اول وجدان بیدار بشه، قانون اجرا بشه، و انسان دوباره محور تصمیمگیریها قرار بگیره. چون اقتصادی که بر پایهی بیعدالتی، تبعیض و نابرابری بنا بشه، هرچقدر هم باهوش باشه، آخرش از درون میپوسه. ایران هنوز فرصت داره، هنوز میتونه، فقط لازمه به جای شعار، قانون رو جدی بگیریم، حق مردم رو ادا کنیم و اون کودک رهاشده رو دوباره به زندگی برگردونیم.
