۱۵ آبان ۱۴۰۴

فروپاشی روانی یک ملت زیر چکمه‌های حکومت

هر جامعه‌ای ظرفیتی برای تحمل فشار دارد، اما وقتی فشار از آستانهٔ انسانیت فراتر رود، روان جمعی فرومی‌پاشد. در ایران، سال‌ها سرکوب، دروغ، فقر و بی‌عدالتی نه‌تنها جسم که جان مردم را تحلیل برده است. امروز، اضطراب، افسردگی و بی‌اعتمادی همچون مهی سنگین بر سراسر کشور سایه افکنده‌اند.

این فروپاشی خاموش، نه در خیابان بلکه در درون انسان‌ها رخ می‌دهد؛ جایی که امید دیگر نفس نمی‌کشد.

۱. جامعه‌ای بیمار از ترس

ترس، وقتی از مرزهای طبیعی می‌گذرد، تبدیل به ابزار حکومت می‌شود. نظامی که با تهدید، زندان و اعدام، احساس امنیت را می‌بلعد، در واقع خود را از مشروعیت تهی می‌کند. انسان‌ها برای زنده‌ماندن، به ناچار به دروغ، تظاهر و سکوت پناه می‌برند — و این آغاز فروپاشی روانی است.

۲. فقر، سرکوب و خستگی جمعی

فقر، ناامیدی، و ناتوانی در تغییر وضعیت، روح انسان را می‌فرساید. میلیون‌ها نفر هر روز در جنگی خاموش میان بقا و خشم درونی زندگی می‌کنند. وقتی عدالت و حقیقت از ساختار جامعه حذف شود، حتی شادی هم رنگ ترس می‌گیرد.

۳. قانون اساسی و وظیفه دولت در حفظ کرامت انسانی

اصل ۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر ایجاد محیطی امن و عادلانه برای رشد اخلاقی و فکری جامعه تأکید دارد. اما حکومت با گسترش سانسور، فقر و کنترل روانی، در عمل بر خلاف این اصل رفتار می‌کند. بی‌اعتنایی به این اصول، نقض مستقیم حق امنیت روانی و اجتماعی شهروندان است.

۴. تعهدات بین‌المللی و حقوق بشر

طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر، مادهٔ ۵ و ۲۵، هیچ‌کس نباید در معرض شکنجه روانی، تحقیر یا فقر سیستماتیک قرار گیرد. اما سیاست‌های سرکوبگرانه و محدودسازی آزادی‌ها در ایران، شکل تازه‌ای از شکنجه روانی جمعی را پدید آورده است: اضطراب دائمی، ترس از آینده، و فرسایش امید.

۵. نگاه فلسفی: انسانِ بی‌پناه و حکومتِ بی‌وجدان

از منظر فلسفه سیاسی، وقتی حکومت از معنا و اخلاق تهی شود، مردم به پوچی می‌رسند. جامعه‌ای که دروغ را نجات و حقیقت را خطر می‌داند، دیگر بر پایه خرد انسانی استوار نیست. فروپاشی روانی ملت، نتیجه‌ی تداوم این جدایی میان قدرت و حقیقت است.

۶. بازسازی روان جمعی

تنها با بازگشت به گفت‌وگو، آزادی اندیشه و پذیرش مسئولیت جمعی می‌توان امید را بازگرداند. رهایی از این فروپاشی، با شجاعتِ گفتن و مقاومت در برابر سکوت آغاز می‌شود.

جامعه‌ای که از درون زخم برداشته، نیازمند مرهم آگاهی و عدالت است.
بازسازی روان یک ملت، یعنی بازگرداندن ایمان به زندگی، به خود، و به امکان آینده‌ای انسانی.

#فروپاشی_روانی #جامعه #ایران #سرکوب #افسردگی #حقوق_انسان #روان #عدالت #مهساامینی #vvmiran @baschariyat #MahsaAmini کانون دفاع از حقوق بشر

جمع‌آوری فرش‌های حرم کربلا و جایگزینی با فرش‌های عربستانی؛ تحلیل حقوق بشری و فرهنگی تصمیم مدیریت حرم کربلا برای جمع‌آوری ...