زخمی شدن یک کولبر ۱۷ ساله در بانه؛ کودکی میان گلوله و نان
در مناطق مرزی بانه، بار دیگر یک نوجوان ۱۷ ساله کولبر هدف تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی قرار گرفت و زخمی شد. این حادثه تکراری، چهرهٔ تلخ فقر، بیعدالتی و نقض حقوق کودکان کار را در ایران آشکار میکند.
فقر ساختاری و کار اجباری کودکان
کودککولبران در غرب ایران، قربانیان خاموش فقر و سیاستهای اقتصادی ناعادلانهاند. آنان میان مرگ و نان در ترددند، در حالی که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل ۲۱ و ۲۹ دولت را موظف به حمایت از خانواده، اشتغال و تأمین اجتماعی کرده است. اما واقعیت، چیزی جز بیتوجهی و تیراندازی به سوی فقیرترین اقشار نیست.
نقض حقوق بنیادین انسان
براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر انسان حق دارد در شرایط ایمن زندگی و کار کند. این حق، حتی در مرزها و کوهها نیز نباید نقض شود. شلیک به کولبر نوجوان نه یک اشتباه، بلکه شکستن مفاد صریح مادهٔ ۳ اعلامیه است که حق حیات را غیرقابل نقض میداند.
از درد مرز تا مسئولیت جامعه
مرزهای غربی ایران شاهد تکرار بیپایان تیراندازی، زخمی و کشتهشدن کولبران است. کودکی که بهجای مدرسه در مسیر پرخطر مرز گام میزند، تصویری است از جامعهای که امنیت را با فقر معاوضه کرده است. اگر عدالت اجتماعی تحقق نیابد، هر گلوله در مرز پژواکی است از بیعدالتی در مرکز.
در انتظار فردایی انسانیتر
هیچ جامعهای با نادیدهگرفتن رنج کودکان به توسعه و کرامت انسانی نمیرسد. احترام به جان کولبران و پایان دادن به سیاستهای خشونتزا، نخستین گام برای صلح و عدالت در ایران است.
