تصمیم مدیریت حرم کربلا برای جمعآوری فرشهای ایرانی و جایگزینی آنها با فرشهای وارداتی عربستانی، بهدلیل ادعای «غصبی بودن پول خرید قبلی»، یک مسئله پیچیده حقوق بشری، فرهنگی و اجتماعی ایجاد کرده است. این اقدام، هم بر **حق مردم بر میراث معنوی و فرهنگی** تأثیر میگذارد و هم **شفافیت اقتصادی و مشارکت عمومی** را زیر سؤال میبرد.
حذف شدنِ نام «کوروش» از سردر بسیاری از فروشگاههای افق کوروش در قم، تنها یک تغییر ظاهری یا تجاری نیست؛ این پدیده بخشی از روندی گستردهتر در حذف نمادهای تاریخی و هویتی از فضای عمومی ایران است. این اتفاق، پرسشهایی جدی درباره نگاه رسمی به تاریخ، هویت ملی، و حق جامعه برای حفظ و استفاده آزادانه از میراث فرهنگی خود مطرح میکند.
پدیده «بیآرتیخوابی» دیگر یک خبر گذرا نیست؛ آینهای است از شکافهای عمیق اجتماعی و فقر ساختاری که در پایتخت ایران به شکلی عریان دیده میشود. خوابیدنِ شبانه در اتوبوسهایی که باید برای حرکت، نه برای زیست، طراحی میشدند؛ نتیجهٔ سالها بیتوجهی به شأن انسانی، کرامت شهروندان، و ناکارآمدی سیاستهای حمایتی است. آنچه امروز رخ میدهد تنها یک معضل اجتماعی نیست؛ یک زنگ خطر جدی حقوق بشری است.
خبرگزاری هرانا – در آستانه هفته نارنجی، دادههای یکسال گذشته نشان میدهد خشونت علیه زنان در ایران نهتنها یک بحران خانوادگی، بلکه بخشی از یک سازوکار گسترده و ساختاری است. از قتل و تجاوز تا احکام قضایی و برخوردهای امنیتی، الگوهای خشونت در همه جای کشور دیده میشود و بدن، پوشش، روابط و کنشگری زنان همچنان یکی از نقاط اصلی کنترل حکومتی باقی مانده است.
در ماههای اخیر، در حالی که فضای منطقه تحتتأثیر جنگ و بحرانهای امنیتی قرار گرفته است، گزارشها از ایران نشان میدهد که شمار اعدامها و بازداشتهای گسترده به شکلی نگرانکننده افزایش یافته است؛ بهگونهای که به گفته منابع حقوق بشری، تنها در ماه گذشته هر سه ساعت یک شهروند در ایران اعدام شده است. این روند، بار دیگر پرسشهای اساسی درباره کارکرد نظام قضایی، تعارض با اصول قانون اساسی و نقض بنیادین حقوق بشر را در مرکز بحث قرار میدهد.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل اخیراً قطعنامهای را در خصوص نقض گستردهٔ حقوق بشر در ایران تصویب کرده است. این قطعنامه بندهای مشخصی درباره اعدامها، بازداشتهای خودسرانه، شکنجه، محدودیت آزادیها و تبعیض جنسیتی مطرح میکند و از ایران میخواهد با سازوکارهای مستقل حقوق بشری همکاری کند. برای بررسی محتوای قطعنامه، رأیگیری، واکنشها و پیامدهای احتمالی آن، ادامه مطلب را ببینید.
در گفتوگو با رکنا، «نیما فرید مجتهدی» دکترای آب و هواشناسی از دانشگاه تهران، هشدار داده است که سطح آب دریای کاسپین در ۱۸ سال گذشته حدود **۳۶ هزار کیلومتر مربع** کاهش یافته؛ عددی که نه تنها یک آمار اقلیمی، بلکه زنگ خطری برای شمال ایران است. این کاهش میتواند تالابهای حیاتی، جنگلهای هیرکانی، کشاورزی ساحلی و حتی سرمایهگذاریهای گردشگری میلیاردی را در معرض نابودی قرار دهد.
اخیراً خبرها از تصمیم صنایع لبنی برای افزایش قیمت محصولات خود با جملهای صریح و بیپرده منتشر شده است: «گران میکنیم، به کسی هم ربطی ندارد». این اظهار نظر نه تنها نگرانی اقتصادی مردم را تشدید میکند، بلکه پرسشهای جدی درباره مسئولیت اجتماعی، شفافیت و حقوق مصرفکنندگان ایجاد میکند. آیا افزایش خودسرانه قیمتها نقض حقوق مردم نیست؟ و نقش قانون در این شرایط چیست؟
در میانه تشدید خشکسالی، کاهش بارندگی و افت بیسابقه منابع آبی کشور، بحثهای گستردهای درباره «بارورسازی ابرها» و در مقابل «عقیمسازی یا دستکاری ابرها» در فضای عمومی شکل گرفته است. این پرسشها، فارغ از صحت یا نادرستی هر ادعا، در نقطهای حساس قرار دارند؛ نقطهای که هم بر امنیت زیستمحیطی مردم تأثیر میگذارد و هم بر حق بنیادین آنان نسبت به زندگی سالم و دسترسی به آب.
دادستانی عمومی و انقلاب در ایران نهادی است که در ظاهر وظیفهاش «حمایت از حقوق عمومی» و «اجرای عدالت» تعریف شده، اما در عمل، به دلیل ساختار متمرکز و وابستگی شدید به نهادهای امنیتی و سیاسی، به یکی از ابزارهای اصلی برای سرکوب مخالفان و محدودسازی آزادیها تبدیل شده است. در این یادداشت تحلیلی، جایگاه دادستانی را در قانون اساسی، عملکرد آن در پروندههای سیاسی، و نسبت آن با اصول بنیادین حقوق بشر بررسی میکنیم.
از نخستین روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷ تا امروز، آزادیهای مدنی، اجتماعی و سیاسی در ایران در بستری از محدودیت، کنترل و تفسیرهای سختگیرانه از قدرت سیاسی شکل گرفته است. این مقاله پژوهشی به بررسی چهار دهه تحول و تشدید یا کاهش آزادیها در حوزههای بیان، مطبوعات، تجمع، حقوق زنان، حقوق اقوام و ساختارهای حقوق بشری میپردازد و نشان میدهد چگونه فاصله میان قانون اساسی و عمل سیاسی، به نقض مداوم حقوق اساسی شهروندان منجر شده است.
در مناطق مرزی ایران، دخترانی که قربانی تجاوز میشوند، نه تنها با درد ویرانگر خشونت جنسی روبهرو هستند، بلکه با «طرد شدن» از سوی خانواده و جامعه نیز مواجه میشوند. جامعهای که باید پناه باشد، خود تبدیل به عامل دومین خشونت میشود؛ خشونتی که نه در قانون اساسی توجیه دارد و نه در هیچ نظام اخلاقی انسانی.
شجاعالدین شفا، یکی از چهرههای بحثبرانگیز و پرکار ادبیات و فرهنگ معاصر ایران، با بیش از پنج دهه فعالیت در حوزه ترجمه، تاریخنگاری و پژوهش فرهنگی، از جمله نویسندگانی است که آثارش هنوز الهامبخش خوانندگان بسیاری در ایران و خارج از ایران است. او با ترجمههای ماندگار، تأملات تاریخی و روایتهای فلسفی خود، سهم مهمی در انتقال ادبیات جهانی و بازخوانی هویت ایرانی داشته است.
#مهساامینی #vvmiran @baschariyat #MahsaAmini
جمعآوری فرشهای حرم کربلا و جایگزینی با فرشهای عربستانی؛ تحلیل حقوق بشری و فرهنگی تصمیم مدیریت حرم کربلا برای جمعآوری ...
