دلنوشته یک مهاجر ایرانی
من ایران را ترک کردم چون زندگی زیر سایهی سرکوب و بیعدالتی دیگر ممکن نبود.
سیستمی که صدای اعتراض را خاموش میکند، آزادی را محدود میکند و امید را میگیرد، جایی برای رشد و زندگی نمیگذارد.
مهاجرت برای من فرار نیست؛ بلکه گام شجاعانهای برای نفس کشیدن، زندگی کردن و امید به فردایی آزاد است.
⚖️ تضاد با قوانین و حقوق بشر:
اصل ۲۷ و ۲۸ قانون اساسی ایران: حق تجمع و آزادی بیان برای همه تضمین شده، اما عملاً محدود و سرکوب میشود.
اصل ۳۵ قانون اساسی: حق آزادی عقیده و بیان آزادانه، که در عمل محدود است.
اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۱۳ و ۱۹: حق ترک کشور و آزادی بیان برای همه افراد از جمله شهروندان ایران محفوظ است.
✍️ مهاجرت از ایران، گاهی تنها راه حفاظت از آزادی و کرامت انسانی است.
مهاجرت برای زندگی#مهاجرت_برای_آزادی
